Feel the fear and do it anyway
Voel je je angstig om aan jezelf te werken?
Bang voor wat er gebeurt als je pijn en emoties toelaat?
Bang om je innerlijke demonen onder ogen te komen?
Kan je als leidinggevende wel ”kwetsbaar” zijn?
Je bent niet alleen.
Het is begrijpelijk dat je liever afleiding zoekt dan de confrontatie aan te gaan met iets wat je als zwaar of moeilijk beschouwt.
Het idee om overspoeld te worden of de controle te verliezen, baart je zorgen.
Wat als je dat deksel eraf haalt?
Kan je nog steeds actief zijn als ondernemer en blijft je bedrijf normaal draaien?
Wat als je je daarna alleen maar slechter voelt? Hoe moet het dan? Misschien lijkt het beter om het verleden te laten rusten?
Of misschien zoek je liever naar snelle oplossingen zonder de pijn aan te pakken.
Maar is dat echt de beste aanpak?
In deze blog wil ik je een alternatief perspectief geven.
Ik zou willen dat ik kon zeggen dat het gemakkelijk is, maar eerlijk gezegd is het soms gewoon echt moeilijk om jezelf en je pijnen onder ogen te zien.
Het vergt moed.
Maar wat is je alternatief?
Zonder actie te ondernemen en je angsten aan te pakken, zal er niks veranderen en blijf je vastzitten in dezelfde situatie. Privé en professioneel.
Misschien ben je daar tevreden mee.
Maar omdat je deze blog leest, neem ik aan dat je bepaalde aspecten van je leven anders wilt. Dus eigenlijk komt het hierop neer: kies je voor de pijn van stilstand of voor de pijn van groei?
Waar kies jij voor?
Is het niet nog pijnlijker om de waarheid en de impact van bepaalde gebeurtenissen te verbergen en te negeren?
Afleiding zoeken, vermijden, negeren, altijd positief proberen te blijven, jezelf vergelijken met anderen die het nog veel zwaarder hebben.
Soms lukt het om met je hoofd te rationaliseren, maar de gevolgen van het verleden blijven in je lichaam voortleven.
Uiteindelijk zullen de signalen van je lichaam aangeven dat er iets moet veranderen. Als je deze signalen negeert, zal je lichaam steeds luider schreeuwen totdat je niet anders kan dan bepaalde zaken onder ogen te zien.
Pijn en moeilijke emoties maken nu eenmaal deel uit van ons leven. Geen licht zonder duisternis, geen ‘up’ zonder ‘down’.
Bij een vol leven horen diepe emoties, zowel fijne als onaangename.
We hebben niet geleerd hoe met duisternis om te gaan, maar het is er wel. Ertegen vechten helpt niet, integendeel, dat kost zo ontzettend veel energie en je komt er geen stap verder mee.
Het put je alleen maar verder uit.
Als ouder herken je dit wellicht; we streven ernaar onze kinderen zo veel mogelijk te beschermen tegen pijn, maar we weten ook dat dit onmogelijk is.
Wat als we onze kinderen kunnen leren omgaan met pijn?
Kinderen leren immers door wat wij doen, niet door wat we zeggen.
Door zelf te leren omgaan met moeilijke situaties, kunnen we het voorbeeld geven aan onze kinderen en hen deze vaardigheid aanleren.
En dat geldt ook voor je medewerkers en het team waar je mee werkt. Als jij je kwetsbaarheid durft tonen, pikken anderen het op en leren ze van jou hoe er mee om te gaan.
Waarom is het misschien dus toch beter je angsten onder ogen te zien? Om voluit te kunnen leven, want bij een vol leven horen diepe emoties.
Herken je je in deze omschrijving?
In een volgende blog ga ik in op wat het jou kan brengen om toch het deksel van het potje te halen en hoe je leven er kan uitzien als je toch de confrontatie aangaat.
En tijdens die lastige momenten: je staat er niet alleen voor.
Ik leer je wat je kan doen wanneer je overspoeld wordt en ongemak voelt.
Ik ondersteun en draag jou tijdens dit proces.